Milieuzaken.org
feiten, getallen en opinies  

Kerncentrales

U bent hier: inhoudsopgave - "schone energie" - kernenergie - kerncentrales

Afkorting of begrip onbekend ? Raadpleeg ons milieuwoordenboek !

en Facebook of Linkedin
Google
 
Web www.hugovandermolen.nl

Kerncentrales in de strijd tegen het versterkt broeikaseffect.
Op een VN-klimaatconferentie in Wenen is op 28-8-2007 door deskundigen besloten tot een advies om te werken aan een forse uitbreiding van het aantal kerncentrales in de strijd tegen het broeikaseffect. Dit naast gebruik van meer andere duurzame energiebronnen zoals waterkrachtcentrales. Ook zouden centrales voor olie en gas moeten worden voorzien van CO2-filters. (Bron FD 29-8-2007 en Oostenrijks persbureau APA).
Het IEA, International Energy Agency in Parijs, dringt aan op een nucleaire renaissance om klimaatdoelen te kunnen halen: jaarlijks moeten er 18 kerncentrales worden gebouwd om in 2030 voor 18% (nu 15%) in de mondiale energiebehoefte te kunnen voorzien (FD, 23-10-2009).
In Nederland adviseerde de Energieraad het kabinet Balkenende om kernenergie op te nemen in de mix voor toekomstige energievoorziening.


Nederland

kerncentrale te Borssele
Kerncentrale in het Zeeuwse Borssele

Na de sluiting van de kerncentrale in Doodewaard, in 1997, heeft Nederland momenteel nog 1 (ruim 30 jaar oude) kerncentrale, in het Zeeuwse Borsselen. Deze - relatief kleine - centrale is heeft een capaciteit van 480 MW en is goed voor 4% (elders las ik < 3%) van alle Nederlandse electriciteits-verbruik. Anno 2008 is dat nog steeds meer dan al onze windmolens bij elkaar genomen.
Toch is wel 15% van de door ons verbruikte elektriciteit afkomstig van kerncentrales. Het verschil van 11% is dus uit het buitenland geïmporteerde energie. In feite laten we dus in het buitenland nog bijna drie van zulke centrales als in Borssele voor ons werken.(bron: een TV-actualiteitenprogrammea, augustus 2008 en ttp://www.tegenstroom.nl/node/133). Delta, mede-eigenaar van de centrale in Borsselen is in 2009 een vergunningsprocedure begonnen voor een 2e kerncentrale.

De ev. schade bij een kernramp is natuurlijk gigantisch en zal door burgers en de staat worden gedragen, en voorzover niet direct failliet, ook door het energiebedrijf. Maar die heeft hiervoor natuurlijk geen reserves of verzekering.
In Nederland zou een kernramp in Borssele, bij Zuid-Weste wind, bijna ons hele land permanent onbewoonbaar kunnen maken à la Chernobil. Kerncentrale-rampen bij onze Oosterburen, Zuiderburen of in Frankrijk zouden vergelijkbare effecten kunnen hebben. De kans hierop mag dan heel klein zijn, het grootst denkbare ongeluk is absoluut rampzalig voor het voortbestaan van ons land.
Als lid van de Gezondheidsraad-commissie "Externe veiligheid" heb ik alle modellen en grafieken hierover, bij wisselende windrichtingen, ooit met afgrijzen mogen bestuderen.

De credietcrisis van 2008/9 is hierbij vergeleken een gezellige zondagse picknick. Als je arm wordt, leef je tenminste nog wel.

 

kerncentrale BorsseleKerncentrale in het Zeeuwse Borssele (foto: Lauratje).

Lees meer over de kerncentrale in Borssele op Wikipedia.

kernongevalzones
bron

Maar in Nederland adviseerde de Energieraad het kabinet kernenergie op te nemen in de mix voor toekomstige energievoorziening.

Meer over de kerncentrale in Borssele
Lang zag het er naar uit dat deze ruim 30 jaar oude centrale in 2003 moest gaan sluiten. Maar in 2006 werd bekend dat de centrale tot 2033 mag blijven draaien. Die verlengde levensduur is een trend in de hele wereld. Daar wordt in diverse publicaties en prognoses (bv. die van het hier veel geciteerde Prognos) te weinig rekening mee gehouden.

De exlpoitant van deze kerncentrale is EPZ. 50% van de aandelen zijn in bezit van het nutsbedrijf Delta. De andere 50% was in handen van electriciteitsbedrijf Essent, maar toen die werd overgenomen door het Duitse RWE zijn die aandelen achtergebleven bij de oorspronkelijke Essent-aandeelhouders, de diverse gemeenten en provincies, met Noord-Brabant als grootste (bron: FD, juli 2010).

EPZ wil anno 2010 het gebruik van de grondstof Uranium met 40% terugbrengen door vanaf 2014 gebruik te gaan maken van de MOX-methode die ook al in 36 andere Europesche kernenergiecentrakes wordt gebruikt. Hierbij wordt als brandstof een mengsel gebruikt van Uranium en gerecycled Plutonium.

"Kerncentrale Borssele leverde de afgelopen vijf jaar gemiddeld per jaar 35.540 TJ CO2-vrije energie. Ter vergelijking: afgelopen jaar leverden alle zonnecellen en -collectoren in ons land samen 8.876 TJ." (bron: tweet op 16-10-2018 van Remco de Boer: @remcodb )

Link:
Lees meer over de kerncentrale in Borsele op Wikipedia.

Eassent's groene kernenergie-stroom

 

Na Bangladesh en Taiwan heeft Nederland de grootste bevolkingsdichtheid ter wereld. Niet echt een plek om gevaarlijke activiteiten te localiseren, lijkt me. Zeeland klinkt ver weg, maar de wind waait wel vaak richting de rest van onze bevolking........................ Maar ook langs onze grenzen met België en Duitsland hebben die landen kerncentrales gebouwd. Dus als de wind uit het zuiden of oosten waait........west tot noord-westewind is bij een kernongeval nog onze beste vriend.

 

De kerncentrale in Dodewaard is in 1997 gesloten

 

 

bron: ----->

kaart kernenergie Nederland

Literatuur:

- Cloosterman, Ap, "Tegenwind" in gemeenteraad van Barneveld, Climategate29-6-2020 (met een heroverweging en wegenkaart naar fossielvrij in Nederland in 2025)

- Dorp, Joris van, Met 40 kernreactoren in de Eemshaven zijn we fossielvrij’, Climategate.nl. 11-7 2020.


Europa

In maart 2009 waren er wereldwijd 436 kerncentrales in gebruik, waarvan 197 in Europa., zo stelt het Zwitserse onderzoeksinstituut Prognos.

In 1996 publiceerde het Nieuwsblad van het Noordem een kaart van Europa met daarop afgebeeld de locatie en het type kerncentrale.

Europese landen die anno 2009 geen kerncentrales hebben zijn:
Albanië, Bosnië-Herzegovina, Estland, Griekenland, Ijsland, Italië, Kroatië, Letland, Luxemburg, Macedonië, Moldavië, Montenegro, Noorwegen, Oostenrijk, Polen, Portugal, Servië, Turkije en Wit-Rusland.

bron: ----->

  kaart kerncentrales in Europa

Stresstest kerncentrales
Op 1 juni 2011 beginnen de stresstests van kerncentrales in Europa. De lidstaten van de Europese Unie zijn het hier woensdag eens over geworden. Uit de tests moet blijken of de centrales bestand zijn tegen ongelukken, natuurrampen en diverse terreuraanslagen.

Het idee om stresstests uit te voeren kwam na de ramp met de Fukushima Dai-ichi-centrale in Japan, die werd getroffen door een aardbeving en een daaropvolgende tsunami (zie verderop onder Japan).

Volgens Eurocommissaris voor Energie Günther Oettinger wordt bekeken wat de gevolgen zijn als een vliegtuig zich in een kerncentrale boort, hetzij door een technisch probleem, hetzij door een terreuraanslag. Daarnaast wordt bijvoorbeeld ook onderzocht of centrales bestand zijn tegen explosies van gasflessen of tankwagens. In totaal worden 143 kerncentrales gecontroleerd. De uiteindelijke uitslagen van de tests worden rond april 2012 verwacht.
(bron: Trouw.nl, d.d. 26-5-2011)



Wereld

kerncentrales wereldwijd<------ bron

14% van de geproduceerde elektrische energie in de wereld wordt opgewekt door kerncentrales (bron: NOS-journaal 17-3-2011).

Op een VN-klimaatconferentie in Wenen is op 28-8-2007 door deskundigen besloten tot een advies om te werken aan een forse uitbreiding van het aantal kerncentrales in de strijd tegen het broeikaseffect.
Het IEA, International Energy Agency in Parijs, dringt ook aan op een nucleaire renaissance om klimaatdoelen te kunnen halen: jaarlijks moeten er 18 kerncentrales worden gebouwd om in 2030 voor 18% (nu 15%) in de mondiale energiebehoefte te kunnen voorzien (FD, 23-10-2009).

In maart 2009 waren er wereldwijd 436 kerncentrales in gebruik, 8 minder dan in 2002. In Europa waren dat 197 kerncentrales.
Anno oktober 2009 zijn er wereldwijd 48 kerncentrales in aanbouw.
In 2010 zullen het er wereldwijd 431 zijn met een totaal brutovermogen van 390 Gigawatt, zo stelt het Zwitserse onderzoeksinstituut Prognos in 2009.
Begin 2010 zijn er wereldwijd 56 kerncentrales in aanbouw, waarvan 21 in China (bron: FD, 17-2-2010).
In maart 2011 melde het NOS-journaal dat er wereldwijd al 443 centrales in gebruik zijn en 62 in aanbouw.
In april 2011 schrijft het FD dat er wereldwijd 434 centrales in gebruik zijn, 62 in aanbouw en 158 in de planning (FD, 2-4-2011).

Volgens het Zwitserse instituut Prognos in Basel (oktober 2009) komen er tot 2030 nog maar 173 nieuwe kerncentrales bij (knap als je 21 jaar vooruit kunt kijken ! ?). De productietijd om een reactor te bouwen is ca. 3 jaar. De vergunnings- en politieke procedures er aan voorafgaand kunnen in veel landen wel veel langer duren. Volgens Prognos moeten er tot 2030 wereldwijd 300 kerncentrales worden stilgelegd wegens veroudering, maar die mening wordt niet gedeeld door Prof. van der Hagen van het Reactorinstituut van de Technische Universiteit Delft. Prognos gaat uit van een levensduur van kerncentrales van 40 jaar of meer, maar in de USA heeft meer dan de helft der centrales al een verlenging van de vergunning gekregen tot 60 jaar.
Maar na de kernramp in Japan in maart 2011 worden in veel landen (met name in Duitsland) plannen tot verlenging van de levensduur van kerncentrales opgeschort en /of afhankelijk gesteld van zgn. stresstests. Wellicht gaat Prognos dus toch nog gelijk krijgen.

Ontwikkelingslanden
Internationale ontwikkelingsbanken, zoals bv. de Wereldbank, weigeren kerncentrales te financieren voor ontwikkelingslanden. President Sarkozy van Frankrijk vindt dit een schandaal en wil dat dit verandert. Want het veroordeelt die landen tot het gebruik van duurdere en vervuilender energievormen. Hij wil graag de Franse expertise wereldwijd te gelde maken (bron: FD, 9-3-2010).



Hieronder word per land de kerncentrale-situatie beschreven

Argentinië
Anno 2011 heeft Argentinië 2 kerncentrales in gebruik en 1 in aanbouw (bron: FD, 2-4-2011, p.5).

Armenië
Anno 2011 heeft Armenië 1 kerncentrale in gebruik en 1 in de planning (bron: FD, 2-4-2011, p.5).

Bangladesh
Bangladesh heeft - anno 2011 - 2 kerncentrales in de planning (bron: FD, 2-4-2011, p.5).

België

Bijna de helft van de stroomproductie in België is nucleair. Het land heeft 7 kerncentrales.
De Belgische regering besloot in 2009 de drie oudste kerncentrales - Doel I en II en Tihange I tien jaar langer open te houden en voor de periode erna wil de regering alle opties open houden voor de verlenging met nog eens 10 jaar. Over de uitstel van de sluiting van vier jongere centrales is nog niets beslist. De verwachting is dat België alle centrales tussen 2022 en 2025 moet sluiten omdat ze verouderd zijn.

Brazilië
Anno 2011 heeft Brazilië 2 kerncentrales en 1 in aanbouw (bron: FD, 2-4-2011, p.5).

Bulgarije
Anno 2011 heeft Bulgarije 2 kerncentrales en 2 in de planning (bron: FD, 2-4-2011, p.5).

Canada
Anno 2011 heeft Canada 18 kerncentrales in bedrijf, 3 in de planning (bron: FD, 2-4-2011, p.5).

China
Anno 2011 heeft China 13 kerncentrales in gebruik, 27 in aanbouw en plannen voor nog eens 50 centrales ! (bron: FD, 2-4-2011, p.5).


Duistland

Duitsland had - begin 2011 - 17 kerncentrales in gebruik;
Anno 2010 had de Duitse energiemaatschappij EON 9 kernreactoren in gebruik en het Duitse energiebedrijf RWE 4 kernreactoren (bron: FD, 18-3-2011).

Naar aanleiding van de kerncentraleramp in Japan in maart 2011 werden in Duitsland de 7 oudste van de 17 kerncentrales 3 maanden stilgelegd. Deze 7 van o.a. RWE en EON leverden wel ca. 10% van de in Duitsland geproduceerde energie. De permanente sluiting van een of meer kerncentrales is niet ondenkbaar. Lokale speler EnBW heeft gezegd dat het een van zijn kerncentrales misschien niet meer zal aanzetten na de veiligheidstests De strenge veiligheidseisen en daarmee gepaard gaande hoge kosten maken winstgevend opereren niet langer mogelijk (sic !). Het tijdelijk of zelfs voorgoed sluiten van oude kerncentrales doet de sector pijn want de zo goed als afgeschreven oudere faciliteiten golden tot nu toe als de grote winstmakers (bron: FD, 18-3-2011).

Later dat jaar heeft de Duitse regering besloten dat Duitsland op termijn kerncentralevrij moet worden (ATOMAUSSTIEG): alle centrales worden gefaseerd gesloten en er worden geen nieuwe bijgebouwd. Een flinke strop voor veel energiemaatschappijen. De industrie mort en is bang voor haperingen in de stroomleveranties voor hun fabrieken. Er wordt al gedreigd fabrieken naar andere landen te verplaatsen. Het zou me dan (anno 2011) ook niet verbazen als een latere regering deze pap minder heet gaat eten. Echter, het tegendeel blijkt bewaarheid.


Eind 2021 worden 3 van hun nieuwste kerncentrales gesloten, met samen een vermogen van 4050 MW (megawatt) = 4,05 GW (gigawatt);

eind 2022 nog eens drie met samen een vermogen van 4 GW. totaal in 2 jaar tijd dus ca. 8GW. Ter referentie: alle elektriciteitsvermogen van heel Denemarken is ca. 4 GW.

 

 

 

bron:
Gosselin, Pierre, Germany moves to shut down 8.5GW of baseload nuclear energy, climatechangedispatch, 29-11-2021.

  Duitse ATOMAUSSTIEG

Egypte
Egypte heeft - anno 2011 - 1 kerncentrale in de planning (bron: FD, 2-4-2011, p.5).

Estland
Estland heeft anno 2009 geen kerncentrale, maar wel 1 op de agenda.

Finland
Finland heeft - anno 2009 - 4 kerncentrales, één in aanbouw en één op de agenda. Dat laatste wordt niet meer vermeld in het overzicht van het FD per april 2011 (bron: FD, 2-4-2011, p.5).
De bouw van de Finse Olkiluoto-3, de grootste kerncentrale ter wereld en in Europa de eerste nieuwe centrale sinds de ramp in Chernobyl in 1986, zou oorspronkelijk 3 miljaard kosten, maar het werd een paar miljard meer.


Frankrijk
In 1989 nam ik in Frankrijk eens een liftster mee (omdat ik dat zelf ook jarenlang had gedaan) die een kaart van Frankrijk bij zich had met daarop rood omcirkeld waar de kerncentrales lagen. Daar wilde ze absoluut niet in de buurt komen, laat staan overnachten. Het was mijn eerste kennismaking met de massaliteit van het Franse kernenergieprogramma.

Frankrijk heeft anno 2011 de meeste kerncentrales van Europa: 58 stuks, één in aanbouw en 1 in de planning (bron: FD, 2-4-2011, p.5).
Franse electriciteit wordt voor ruim 80% opgewekt via kernenergie. Ook Nederlandse electriciteitsbedrijven importeren in Frankrijk opgewekte kernenergie.
De Franse energiemaatschappij GdF Suez heeft - anno 2010 - 7 kernreactoren in gebruik; de Franse energiemaatschappij EDF wel 65 (bron: FD, 18-3-2011).

In Flamanville (Normandië) wordt anno 2009 door EDF (Electricité de France) een kerncentrale gebouwd met een vermogen van 1.650 MW (megawatt), die vanaf 2012 in productie moet gaan. Die 1.650 MW is equivalent aan het verbruik van ca. 4,2 miljoen Nederlandse huishoudens.
EDF rekent op een kostprijs per kwh van 5,4 cent. Het is natuurlijk wel de vraag in hoeverre hierin ook de kosten zitten van ev. ontmanteling van kerncentrales, afvalverwerking, schade bij kernongelukken etc. Maar Frankrijk heeft zo in de loop der jaren natuurlijk wel heel veel ervaring met haar kernenrgieprogramma en de daarmee gepaard gaande kosten (overigens zonder de ervaring en kosten van grote rampen).
EDF voorziet in 88% van haar energieproductie d.m.v. kerncentrales en voor 8% d.m.v. waterkracht, de zgn. Houille Bleue. Frankrijk hoeft dan ook nauwelijks iets te doen om te voldoen aan haar Kyoto-verplichtingen m..b.t. CO2-uitstoot (bron: FD, 24-2-2009).

Als in Frankrijk een kernramp zou ontstaan, dan kan dat delen van het land onbewoonbaar maken. Maar als een van de de grootste en per km2 gemiddeld dun bevolkte landen van Europa, blijft er dan nog heel wat leefbaar Frankrijk over.

Toch lijkt het kern-energirbeleid in Frankrijk te kantelen.

Zolas ik op climategate.nl van 6-9-2018: "The first challenge for De Rugy (red: HHvdM): de nieuwe -milieuminister van Frankrijk in aug. 2018) will be addressing future energy plans for France, a country overwhelmingly dependent on nuclear energy. The government announced in November (2017) that France’s long-held goal of bringing its reliance on nuclear energy down to 50% by 2025 was not feasible and was likely to take a decade longer."


Hongarije
Hongarije heeft anno 2009 (en ook anno 2011) 4 kerncentrales.


India
Anno 2011 heeft India 20 kerncentrales (dwz. kernreactoren) op 6 locaties in gebruik: Het aantal reactoren per locatie varieert van 2 tot 6. De meeste zouden zijn verouderd, zoals bv. de Narora centrale uit 1980, die over 10 jaar zal worden afgeschreven. Die 20 kernreactoren leveren bijna 3% van de Indiase energievoorziening (HHvdM, red.: van de elektriciteit ?).

Er zijn anno mei 2011 vijf kernreactoren in aanbouw en er bestaan plannen voor nog eens 18 stuks.
Nabij het plaatsje Jaitapur (ca. 400km van Bombay) bouwt men met steun van het Franse energiebedrijf Areva 10 kernreactoren, waarmee 's werelds grootste kerncentrale-complex gestalte zal krijgen. In de zuidelijke deelstaat Tamil Nadu wil men de op één na grootste kerncentrale ter wereld bouwen.
De Coalitie voor Nucleaire Ontwapening en Vrede stelt dat als straks al die geplande kerncentrales klaar zijn nog steeds slechts 10% van de Indiase energievoorziening (HHvdM, red.: van de elektriciteit ?) uit kernenergie zal worden verkregen. Het Indiase departement voor atoomenergie stelt dat dat > 50% zou worden. Misschien is hier sprake van een woordprobleem: elektrische energie is natuurlijk slechts een deel van alle energie die een land verbruikt. Het verkeer bv. slurpt relatief veel fossiele energie, maar niet via elektriciteitsopwekking.

India beschikt in haar bodem over een redelijke hoeveelheid uranium en thorium, een radioactief metaal. Maar niet genoeg voor alle 44 reactoren die op den duur operationeel moeten zijn. Maar India heeft met veel landen, de USA, Canada, Frankrijk en Rusland kernverdragen gesloten voor de levering van brandstoffen en technische hulp.

Anno 2011 komt de meeste elektrisciteit in India (ca. 53 %) uit verouderde kolencentrales.Het merendeel van die kolen wordt geïmporteerd.

Gevaren en ongevallen bij Indiase kerncentrales:
De Indiase regering en het Indiase atoomagentschap vinden dat de milieubeweging de gevaren van kernenergie zwaar overdrijft en stelt dat alle bestaande en geplande kerncentrales voldoen aan alle internationale normen. De centrales zouden ook wel "tegen een stootje kunnen": de aardbeving in 1991 in de deelstaat Gujarat en de tsunami die Tamil Nadu in 2004 trof hadden geen enkel gevolg voor de kerncentrales in deze deelstaten. De centrale in Gujarat bleef gewoon in productie, die in Tamil Nadu werd tijdelijk stilgelegd.

Milieuactivisten vinden dat het departement voor atoomenergie de gevaren van kernenergie te lichtzinnig opneemt: de meeste Indiase kerncentrales zouden verouderd zijn en dat ze onvoldoende worden onderhouden. Volgens Amerikaans onderzoek vonden er sinds 1987 wel 124 gevaarlijke ongelukken plaats in Indiase kerncentrales. De grootse was in de Zuid-Indiase deelstaat Maharashtra. Door gebrekkig onderhoud was er een lek ontstaan in een van de kernreactoren. Meer dan 3000 mensen in de omgeving kwamen bloot te staan aan veel te hoge doses radioactieve straling. Het duurde een jaar voor het lek was gedicht. In 1992 kwam er door een storing in Tarapur opnieuw radioactieve straling vrij. Ongelukken in Indiase centrales hebben de overheid tot dusver bijna 1 miljard $ gekost. De regering heeft toegezegd dat ze een onafhankelijke commissie laat oprichten die de veiligheid van alle centrales gaat onderzoeken. De Narora centrale had in 1980 daar nooit gebouwd moeten zijn omdat de hele streek bekend staat als aardbevingsgevoelig, zo melden journalisten. Die centrale kreeg in 1993 brand in een van de stoomturbines, maar de reactor bleef onbeschadigd. Reparatiekosten: $ 220 miljoen.

(bronnen: FD, 2-4-2011, p.5 en 14-5-2011 p. 14-15).


Indonesië
Indonesië heeft - anno 2011 - 2 kerncentrales in de planning

Irak
In 1981 verwoeste Israël de Osirak atoomfabriek nabij Bagdad (Irak) in 100 seconden.


Iran (Perzië)
In het jaar 1953 werd het Amerikaanse Atoms for Peace-programma opgericht. In 1959 werd het Teheran kernonderzoekscentrum, geleid door de kernenergieorganisatie van Iran. Het centrum werd uitgerust met een door de VS geleverde 5 MW onderzoeks kernreactor, die in 1967 in werking kwam, gevuld met sterk verrijkt uranium.

Iran tekende het non-proliferatieverdrag in 1968 en ratificeerde het in 1970. Hierop besloot de Sjah, met Amerikaanse toestemming, dat er tot het jaar 2000 in totaal 23 kerncentrales gebouwd moesten worden.

De Bushehr kerncentrale was in 1974 al gepland (en eerste steen-legging) als de eerste centrale om energie te leveren aan de stad Shiraz.

In 1979 vond de Iraanse revolutie plaats, waarbij de Sjah werd afgezet. De geestelijkheid greep hierna de macht. Zij keerden zich ook tegen de Amerikanen die de Sjah gesteund hadden. De revolutie betekende het einde van de Westerse steun aan Irans atoomprogramma.

Gedurende de Irak-Iranoorlog vernietigde het Iraakse leger de kerncentrale in Bushehr door verschillende aanvallen in de periode 1984-1988.

In augustus 2002 onthulde een dissidente groepering het bestaan van twee kerncentrales in ontwikkeling: een uraniumopwerkingscentrale in Natanz en een zwaarwatercentrale in Arak. Bij zwaarwaterreactoren komt Plutonium vrij, dat kan worden gebruikt om atoombommen te maken.

In september 2009 maakte Iran aan het IAEA (Internationaal Atoomenergieagentschap) bekend dat het bezig was met een centrale ten noorden van de stad Qom, nadat westerse inlichtingendiensten de locatie hadden ontdekt. Westerse landen veroordeelden het land om zijn aanvankelijke geheimhouding hierover.

Ahmedinejad-nucleair-programma

Iran's dictator Ahmadinejad

  Op 30 november 2009 meldt Iran de internationale gemeenschap dat het 10 nieuwe uraniumopwerkingcentrales wil gaan bouwen; 5 ervan op bestaande kernenergielocaties en vijf op nog aan te wijzen plekken. Het argumenr van Iran is dat het voor kerncentrale-brandstof niet afhankelijk wil zijn van andere landen, opdat ze door die landen nooit gechanteerd kunnen worden met het dreigement de brandstoftoevoer af te knijpen. Maar de wereldgemeenschap vreest dat Iran de opwerkingsfabrieken ook stiekem wil gebruiken om verrijkt kernmateriaal voor atoombommen te maken. Het Westen begint een hele reeks economische boycots, deels gesteund door de rest van de wereld.
Iran start in 2010 zijn kernreactor in Bushehr, 1200 km ten zuiden van Teheran. Eind augustus dat jaar heeft het land onder toeziend oog van de Verenigde Naties brandstof naar de centrale gebracht, die enkele maanden daarna zal worden opgestart. De opening van de kerncentrale is een mijlpaal voor Iran. De centrale is gebouwd door Rusland. Moskou levert ook de brandstof. Maar Moskou heeft Iran verplicht de gebruikte brandstofstaven terug te leveren opdat ze die niet kunnen aanwenden om ze te gebruiken als basis voor een kernwapenprogramma. In die staven zit namelijk Plutonium dat geschikt is om er kernbommem mee te maken. De Iraanse centrale staat onder toezicht van het Internationaal Atoomenergieagentschap (IAEA) en is volgens waarnemers niet te gebruiken voor het maken kernwapens. De VS leggen zich dan ook neer bij het opstarten van de reactor.
Op 4-9-2011 heeft de centrale voor het eerst stroom geleverd aan het electriciteitsnet, wat geldt als een mijlpaal voor 's lands nucleaire ambities (bron: FD, 5-9-2011)
 

Israël reageerde furieus op het opstarten van de reactor, uit vrees dat hierdoor een Iraanse atoombom een stap dichterbij komt. De Iraanse president Mahmoud Ahmadinejad heeft verschillende keren gezegd de Joodse staat van de kaart te willen vegen. Israël heeft op haar beurt diverse malen officiëel aangekondigd niet met een Iraans kernprogramma te kunnen leven en deze zonodig uit te roeien.

Er wordt al langere tijd gesproken over een mogelijke aanval van Israël op Iraanse atoom-installaties.

In 1981 verwoeste Israël de Osirak atoomfabriek nabij Bagdad (Irak) in 100 seconden.

Bronnen:
FD, 23-8-2010; 5-9-2011
Wikipedia, 23-8-2010
www.nu.nl, 23-8-2010
www.free-lebanon.com, 18-4-2009


Italië
Italië nam in ca. 1987 afscheid van kernergie (bron: FD van 23-10-2009). Toch toont een kaart met kerncentrales in Europa, die het Nieuwsbald van het Noorden in 1996 publiceerde, kerncentrales in Garigliano, Latina, Caorso en Trino Vercellese.

Het land kampt anno 2009 met de hoogste stroomprijzen van Europa. Met het Franse EdF wil Enel vier kerncentrales bouwen maar om de prijzen omlaag te krijgen zijn naar schatting 8 kerncentrales nodig: kosten ca. € 40 miljard. Het land heeft anno 2009 1 centrale op de agenda staan en er zijn nog 3 andere voorgesteld. Maar op 24-5-2011 heeft het land n.a.v. de kernramp in Japan besloten zijn plannen voor nieuwe kerncentrales uit te stellen (FD, 25-5-2011).

Anno 2010 exploiteert de Italiaanse energiemaatschappij Enel 10 kernreactoren (bron: FD, 18-3-2011). Maar in welk land ze dat doen is de vraag. In het overzicht van het FD uit 2011 komt Italië in het geheel niet voor (bron: FD, 2-4-2011, p.5).



Japan
In 2008 produceerde Japan ruim 1 miljoen (1.082.014) GWh (GigaWatt uur) elektrische energie; 66% daarvan kwam uit conventionele bronnen (gas: 30%, kolen: 25% en olie: 10%), 10% uit duurzame bronnen (waarvan water: 7%) en 24% uit 18 kerncentrales met in totaal 56 reactoren, verspreid over het hele land (ca. 9 x de oppervlakte van Nederland, iets groter dan Duitsland).
Volgens het overzicht van het FD (d.d. 2-4-2011, p. 5) heeft Japan anno 2011 wel 55 kerncentrales. Uit een vergelijking met bovenstaande cijfers maak ik op dat het FD het aantal kernreactoren rekent, niet het aantal centrales. De zwaar getroffen kerncentrale Fukushima-1,bv., had 6 reactoren in gebruik in 6 aparte gebouwen op één terrein.

Fukushima-1 kerncentrale   Op 11 maart 2011 werden 4 kerncentrales en 11 reactoren getroffen door de ergste aardbeving sinds aardbevingen in 1900 werden geregistreerd. De daaropvolgende tsunami had een verwoestende werking op de kustgebieden en spoelde ook over het terrein van de Fukushima-1 kerncentrale, waar grote schade werd aangericht aan o.a. het koelsysteem, waardoor branden en ontploffingen ontstonden en gevreesd werd voor meltdowns van 4 kernreactoren.  
fukushima-1 kerncentrale-ramp

De wereld werd andermaal met de neus gedrukt op de ongevals-gevaren van kernenergie.

N.a.v. de ramp in Fukushima herziet Japan reeds na 2 maanden haar beleid t.a.v. kernenergie (FD, 11-5-2011): kernenergie moet veiliger en duurzame energie meer gestimuleerd. Japan had als doelstelling om in 2020 negen extra kerncentrales te hebben gebouwd en in 2030 veertien. Hierdoor zou Japan de helft van zijn elektriciteit uit kernenergie halen, waar dat anno 2011, voor de ramp, 30 % is.



Jordanië
Jordanië heeft - anno 2011 - 1 kerncentrale in de planning (bron: FD, 2-4-2011, p.5).

Kazachstan
Lazachstan heeft - anno 2011 - 2 kerncentrales in de planning (bron: FD, 2-4-2011, p.5).

Letland
Letland heeft anno 2009 geen kerncentrale, maar wel 1 op de agenda..


Litouwen
Anno 2010 heeft Litouen geen werkende kerncentrales meer. Ze hadden er 2 van het zelfde typ e als de in 1986 ontplofte centrale in het Oekraïense Tsjernobyl, maar wel een latere en veiliger versie. De centrales waren erg krachtig. Zij bestonden uit twee reactoren met ieder een vermogen van 1500 MW. Uit veiligheidsoverwegen was het vermogen teruggeschroefd naar 1245 MW. De kerncentrale die in Nederland (Borssele) staat, heeft slechts een vermogen van 485 MW. Nadat de bouw begonnen was in 1975, werden de centrales opgeleverd in 1984 en 1987. Na de ramp bij Tsjernobyl in 1986 werd de bouw van nog twee nieuwe reactoren afgeblazen. Bij de toetreding tot de Europese Unie is afgesproken om de centrales uit veiligheidsoverwegingen te sluiten. Litouwen is 31 december 2004 begonnen met het langdurige proces van ontmanteling van de kerncentrale Ignalina. De 1e centrale is al eerder gesloten en de 2e eind december 2009. Voor Litouwen betekent de sluiting dat het land een goedkope bron van energie kwijt is. Het wordt nu veel afhankelijker van bijvoorbeeld gas uit Rusland. De kerncentrale leverde bijna driekwart van de Litouwse energiebehoefte (bron: nos.nl, 1-1-2010). Daarom wil Litouwen in 2010 een aanbestedingsprocedure beginnen voor een nieuwe centrale.
 
Ignalia kerncentrale
kerncentrale van Ignalia
Utena in Litauwen   De centrales werden vaak aangeduid als de Ignalia-centrales, maar in feite liggen ze 50 km ten noorden van die stad, aan de zuidelijke oever van het Drūkšiai meer, op een afstand van 4 kilometer van de Letse grens en 7 kilometer van de grens met Wit-Rusland . Visaginas is de jongste stad in Litouwen, gebouwd in 1975 samen met de kerncentrale Ignalina . Oorspronkelijk is de stad gebouwd voor de arbeiders van de nucleaire centrale. Het grootste gedeelte van hen is van Russische origine.

bronnen: FD, 8-1-2010; nos.nl, 1-1-2010.


Mexico
Anno 2011 heeft Mexico 2 kerncentrales in bedrijf (bron: FD, 2-4-2011, p.5)

Oekraïne
Oekraïne heeft - anno 2011 - 15 kerncentrales, 2 in aanbouw en mog één op de agenda. Hun kerncentrale in Tsjernobyl ontplofte in 1986 en veroorzaakte een nucleaire wolk die over een groot deel van Europa trok. Dat was de grootste nucleaire ramp in de geschiedenis.

Pakistan
Anno 2011 heeft Pakistan 2 kencentrales in gebruik, 1 in aanbouw en 2 in de planning (bron: FD, 2-4-2011, p.5).

Polen
Polen heeft - anno 2011 - 6 kerncentrales in de planning (bron: FD, 2-4-2011, p.5).

Roemenië
Roemenië heeft anno 2009 2 kerncentrales in gebruik. In het overzicht van het FD worden deze echter gecategoriseerd als "in de planning" (bron: FD, 2-4-2011, p.5).

Rusland
Rusland had anno 2009 31 kerncentrales in gebruik en 7 in aanbouw. Anno 2011 zijn er 32 in gebruik, 10 in aanbouw en staan er nog eens 14 in de planning (bron: FD, 2-4-2011, p.5).

Slovenië
Slovenië heeft - anno 2011 - 1 kerncentrale (bron: FD, 2-4-2011, p.5).

Slowakije
Slowakije heeft - anno 2011 - 4 kerncentrales en 2 in aanbouw (bron: FD, 2-4-2011, p.5).

Spanje
Spanje heeft - anno 2009 - 8 kerncentrales (bron: FD, 2-4-2011, p.5).
De Spaanse energiemaatschappij Iberdrola exploiteert anno 2010 2 kernreactoren en Gas Natural Fenosa nul (bron: FD, 18-3-2011).

Sudan
Het land heeft plannen om in 2020 een kerncentrale werkend te hebben voor stroomopwekking

Taiwan
Anno 2011 heeft Taiwan 16 kerncentrales in gebruik en 2 in aanbouw (bron: FD, 2-4-2011, p.5).

Tsjechië
Tsjechië heeft - anno 2011 - 6 kerncentrales, één op de agenda en er zijn voorstellen voor nog 2 kerncentrales (bron: FD, 2-4-2011, p.5).


Turkije

Anno 2011 moet Turkije ca. 75% van zijn energiebehoefte importeren, vooral olie en gas uit Rusland. Om die afhankelijkheid in te perken besloot het parlement in 2007 dat het land een aanzienlijke hoeveelheid kernenergie nodig heeft.

Turkije heeft anno 2011 geen kerncentrales, maar het land wil rond 2030 zo'n 20% van zijn energie uit kerncentrales halen, ondanks de kernramp in Japan in 2011. Daarvoor zullen dan 20 kerncetrales nodig zijn. (bron van tekst en kaart: FD, 17-3-2011)

Er zijn er - anno 2011 - 4 gepland (bron: FD, 2-4-2011, p.5).

 

  geplande kerncentrales in Turkije

De eerste zal worden gebouwd bij het gehucht Akkuyu door de Russische bedrijven Rostatom en Atomstroyexport. Akkuyu ligt slechts 25 km van een aardbreuklijn. Volgens sommigen is het daar veilig, maar een organisatie van ingenieurs verklaarde in maart 2011 dat hiermee een groot risico wordt genomen. In 1999 vond op een breuklijn in de buurt van Istanbul bij de plaats Gölcük een aardbeving plaats waarbij meer dan 20.000 doden vielen. De kracht van de beving was 7,4 op de schaal van Richter.

De tweede geplande kerncentrale is gelokaliseerd bij de havenstad Sinop aan de Zwarte Zee. De onderhandelingen hiervoor zijn in maart 2011 in een vergevorderd stadium, met Tokyo Electric Power Company (Tepco) en Toshiba.


Verenigde Arabische Emiraten  
Verenigde Arabische Emiraten-kaart
 

Anno 2004 was dit land de 10e olieproducent van de wereld.
Eind 2009 heeft het land niettemin een contract gesloten met het Koreaanse bedrijf Korea Power Electric voor de bouw van 4 kerncentrales, die samen US $ 20 miljard gaan kosten, dus gemiddeld za. 5 miljard $ / stuk. Het zeer olierijke land wil nog meer kerncentrales laten bouwen. het land heeft anno 2009 bijna 5 miljoen inwoners.

<--------- klik op de kaart voor een vergroting

Locatie van de Verenigde Arabische Emiraten

Bronnen: Wikipedia, 29-12-2009; FD, 28-12-2009


Verenigde Staten van Amerika (USA)
In 1979 vond een ongeval plaats in een kerncentrale op Three-Mile Island (Harrisburg) in de Amerikaanse staat Pennsylvania. Daarna zijn er in de Verenigde Staten geen kerncentrales meer bijgebouwd. Lees over dat ongeval meer op Wikipedia.

In de VS komt anno 2008 20% van de elektriciteit uit kerncentrales. Waterkracht levert 7% en alle andere duurzame energiebronnen 4%. Het aandeel van ‘hernieuwbare’ energie is de afgelopen 20 jaar niet of nauwelijks toegenomen.

Bron: ASPO-USA

 

 

Graph created by EIA------>
(klikop figuur voor vergroting)

  USA elektriciteitsopwekking

USA kerncentrales

De kaart links laat zien hoeveel staten kernenergie opwekken.

Langs de Oostkust wordt wel ca. een derde van de elektriciteit opgewekt door kerncentrales.

De twee kerncentrales in Californië zijn kwetsbaar bij aardbevingen. De ene is ontworpen om een aardbeving te weerstaan met een sterkte van 7.0 (op de schaal van Richter); de ander kan tegen een aardbeving van 7.5.
Gezamenlijk zorgen zij voor 16% van de elektriciteit. Daar komt nog bij dat Californië een importeur is van elektriciteit.
De staat kan zich niet permitteren om de kerncentrales op korte termijn te sluiten zonder dat er stroomtekorten zullen optreden.

Bron: ASPO-USA

<----- Map created by EIA
(klikop de kaartvoor vergroting)

Anno 2010 wil president Obama $ 8 miljard opzij leggen voor de bouw van een nieuwe generatie veilige en schone kerncentrales.Hij stelt dat als de VS vandaag aan de dag niet in deze technologie investeren, ze die later zullen moeten importeren uit Frankrijk en Japan (bron: FD, 17-2-2010).

Anno maart 2011 zijn in de VS 104 kernreactoren in gebruik, 1 in aanbouw en 9 in de planning (bron: FD, 2-4-2011, p.5). Van de in gebruik zijnde kerncentrales zijn er 24 van het General Electric type Mark 1, zoals die in de kerncentrale van de Japanse Fukushima-1 Daiichi kerncentrale, die in maart 2011 in problemen kwamen wegens een gigantische aardbeving en daaropvolgende tsunami.. De Nuclear Information and Resource Service, die tegen kernenergie is, heeft nogal wat kritiek m.b.t. het ontwerp van deze Mark-1 reactoren, waarvan er overigens wel diverse types bestaan, gebouwd vanaf 1969 - 1988. Bron: www.reuters.com, d.d. 12-3-2011.


Verenigd Koninkrijk (UK)
Het land heeft - anno 2011 - 19 kerncentrales in gebruik en 4 in de planning (bron: FD, 2-4-2011, p.5)..
Een Britse regeringscommissie pleite oktober 2009 voor 2 nieuwe centrales, die voor 2020 gebouwd moeten zijn om de CO2-reductie-ambities waar te kunnen maken.
Anno 2010 exploiteert de Britse energiemaatschappij Centrica 2 kernreactoren en Scottissh & Southern Energy nul (bron: FD, 18-3-2011).

Vietnam
Vietnam heeft - anno 2011 - 2 kerncentrales in de planning (bron van tekst en kaart: FD, 17-3-2011)

Wit-Rusland (Belarus)
Wit-Rusland heeft - anno 2011 - 2 kerncentrales in de planning (bron: FD, 2-4-2011, p.5).

Zuid-Afrika
Zuid-Afrika heeft anno 2011 2 kerncentrales in gebruik (bron: FD, 2-4-2011, p.5).

Zuid-Korea
Anno 2011 heeft Zuid-Korea 21 kerncentrales in gebruik, 5 in aanbouw en 6 in de planning (bron: FD, 2-4-2011, p.5).

Zweden
Zweden heeft anno - 2011- 10 kerncentrales (bron: FD, 2-4-2011, p.5).
Anno 2010 exploiteert de Zweedse energiemaatschappij Vattenfall 9 kernreactoren (bron: FD, 18-3-2011).

Zwitserland
Zwitserland heeft - anno 2011 - 5 kerncentrales (bron: FD, 2-4-2011, p.5). Die leveren ca. 40% van de elektriciteit. Maar naar aanleiding van de ramp in Japan, maart 2011, heeft de regering besloten kernenergie uit te faseren: er worden geen centrales meer bijgebouwd en de bestaande centrales dienen gewoon hun tijd uit, zolang als het veilig wordt gevonden. Dat betekent dat de eerste centrale waarschijnlijk in 2019 dicht gaat en de laatste in 2034. Daarbij gaat men uit dat de levensduur van een centrale 50 jaar zal zijn, maar dat zou ook wel eens 60 jaar kunnen blijken, mits experts dat verantwoord achten, aldus de Zwitserse minister van energie in het NOS-journaal van 25-5-2011.



Producenten van kerncentrales
Ze worden o.a. gebouwd door:
het Amerikaanse General Electric, één van de grootste bedrijven ter wereld.
het Franse Areva
Het Japanse Toshiba en Tepco (Tokyo Electric Power Company)
het Koreaanse staatsbedrijf Korea Power Electric
de Russische bedrijven ZAO Atomstroyexport en Rostatom


Typen kerncentrales
In 1996 publiceerde het Nieuwsblad van het Noordem een kaart van Europa met daarop afgebeeld de locatie en het type kerncentrale. Ze noemden de volgende types:
- kokend-waterreactor
- hogedruk-waterreactor
- gasgekoelde waterreactor
- stoomopwekkende waterreactor
- snelle kweekreactor
- gasgekoelde reactor
- hoge-temperatuur gasgekoelde reactor
- druktank waterreactor


Technisch personeel
Volgens het Zwitserse onderzoeksinstituut Prognos in Basel is er een enorm gebrek aan opgeleid technisch personeel voor kerncentrales en toeleveringsbedrijven. Dat zal volgens hen de nieuwbouw van centrales vertragen.


Financiering van kerncentrales
Kredietbeoordelaars zoals Standard and Poor's stellen dat zolang onzekerheden rond kernenergie blijven bestaan, investeerders niet staan te trappelen. Anderzijds zijn de huidige 443 kerncentrales natuurlijk toch allemaal op de een of andere manier gefinancierd.

Kosten van kerncentrales
Volgens het Zwitserse onderzoeksinstituut Prognos kost het bouwen van een kerncentrale al gauw € 5 miljard = € 5.000 miljoen. Het zou daarom pas na enkele decennia renderen.
De bouw van de Finse Olkiluoto-3, de grootste kerncentrale ter wereld en in Europa de eerste nieuwe centrale sinds de ramp in Chernobyl in 1986, zou oorspronkelijk 3 miljaard kosten, maar het werd een paar miljard meer.
De kapitaalkosten zouden goed zijn voor 60% van de totale kostprijs van een kerncentrale.
Om goed te renderen moet een kerncentrale vollast (op volle capaciteit) draaien. Maar in de toekomst zal er juist veel vraag zijn naar flexibele energie.
De financiële risico's m.b.t. veiligheid en afval van kerncentrales worden vaak afgewenteld op de staat.

Winstgevendheid versus veiligheid van kerncentrales
Naar aanleiding van de kerncentraleramp in Japan in maart 2011 werden in Duitsland de 7 oudste van de 17 kerncentrales 3 maanden stilgelegd. Deze 7 van o.a. RWE en EON leverden wel ca. 10% van de in Duitsland geproduceerde energie. De permanente sluiting van een of meer kerncentrales is niet ondenkbaar. Lokale speler EnBW heeft gezegd dat het een van zijn kerncentrales misschien niet meer zal aanzetten na de veiligheidstests De strenge veiligheidseisen en daarmee gepaard gaande hoge kosten maken winstgevend opereren niet langer mogelijk (sic !). Het tijdelijk of zelfs voorgoed sluiten van oude kerncentrales doet de sector pijn want de zo goed als afgeschreven oudere faciliteiten golden tot nu toe als de grote winstmakers (bron: FD, 18-3-2011).

Het Japanse elektriciteitsbedrijf Tepco (Tokyo Electric Power Company) , eigenaar van de in maart 2011 door een aardbeving en tsunami getroffen getroffen kerncentrale in Fukushima heeft in 2 maanden ca. € 25 miljard aan beurswaarde verloren. Het maakte een (jaar?)verlies van ca. € 10 miljard , na een voorziening te hebben moeten treffen van ca € 9,4 miljard.


Uranium brandstof
Anno 2009 zijn er 48 nieuwe kerncentrales in aanbouw. Om al die centrales van nucleaire brandstof te voorzien ontstaat volgens de analisten van RBS- Royal Bank of Scotland na 2014 schaarste aan Uranium en al in 2011 tot een verdubbeling van de prijs t.o.v. eind 2009.

Als voorbeeld: Onze kerncentrale in Borselen, met een capaciteit van 515 MW = Megawatt, verbruikt deze centrale jaarlijks 90 ton Uranium = 90.000 kilo.
Maar ze hopen dat vanaf 2014 met 40% te verlagen door de bovengenoemde MOX-methode toe te passen en als brandstof een mengsel toe te passen van Uranium en gerecycled Plutonium.

De uraniumprijzen zijn na 2004 een paar jaren sterk gestegen tot wel $ 140 per pound in 2007. Daarna volgde weer een sterke daling tot ca. $ 42 in begin 2010. Maar in dat jaar steeg de prijs toch al weer richting de $ 60. Zie onderstaande grafieken.

Uraniumprijzen

Uraniumprijzen-grafiek2010


Ontmantelingskosten
Het is vaak onbekend wie opdraait voor de ontmantelingskosten. Het stil leggen van een reactor kost tussen de € 200 miljoen en 2 miljard.
Het omgaan met de falende kerncentrals in Chernobyl en Harrsiburg zal de gemeenschap naast een hoop ellende, zieken en doden ook wel een lieve duit gekost hebben, die we waarschijnlijk niet direct terug zien in de stroomprijs, maar die we verhuld wel betalen via de belastingaanslagen.


Opslag van kernafval
Volgens het Zwitserse onderzoeksinstituut Prognos in Basel is er nog altijd geen oplossing voor de opslag van het hoog radioactief afval, met alle veiligheidsrisico's van dien.
In Duitsland is discussie of de opslag in Gorleben juridisch nog langer mogelijk is.
In Frankrijk is een fel debat ontstaan over de opslag van nucleaire restmaterialen in Rusland: daar wordt 10% van het materiaal weer opgewekt, maar 90% blijft onder de blote hemel in het Siberische Seversk liggen, overgeleverd aan de weergoden of mensen met minder goede bedoelingen.
Nog meer ophef veroorzaakte de ontmanteling van de fabriek in Cadarache, waar mengoxide (mox) werd gemaakt. Officieel moest er 8 kilo aanwezig zijn, maar bij de ontmanteling werd drie keer zo veel Plutonium aangetroffen. De Franse regering vraagt zich nu af of de nucleaire boekhouding wel op orde is (sic !).


Kerncentrale-ongevallen en -rampen
Kerncentrale-ongevallen en -rampen
zijn er geweest, sinds er kerncentrales zijn gebouwd. Het publiek was vaak ongerust, zoals bij de diverse ongevallen in Rusland en Engeland sinds daar in 1952 werd gewerkt in Windscale (later van ellende maar omgedoopt in Sellafield).

Maar sinds de rampen op Three Mile island in de USA in 1979 en de grootste kerncenmtrale ramp ooit, in Chernobil in de Oekraïne, in 1986 is de wereld extra beducht voor kernergie. Het zou tot 2009 duren voor men in West Europa weer een kerncentrale zou bouwen: in Finland, de Olkiluoto-3, de grootste kerncentrale ter wereld. Niet dat kerneregie sinds 1950 meer doden heeft opgeleverd dan bv. de kolenindustrie, waar alleen al in China jaarlijks ca. 6.000 arbeiders omkomen in de kolenmijnen. Ook de jaarlijkse hoeveelheid doden door het branden van klassieke kaarsen schijnt erg hoog te zijn. Om over huisbranden door het roken van cigaretten, verkeersongevallen, ongevallen in en om de woning, sportongevalsdoden en zelfdodingen nog maar te zwijgen.

De angst voor kerncentrales zit hem vooral in het grootst denkbare ongeval, waarbij grote gebieden voorgoed onbewoonbaar kunnen worden, zoals na de ramp in het Russische Tsjernobyl. Ook maakt men zich zorgen over het beheer van kernafval, zowel qua vervuiling als qua mogelijkheden voor terrorisme.

Dat men de kans op een kernongeval tegenwoordig (althans tot de Japanse ramp in maart 2011) steeds kleiner acht, doet daar niet wezenlijk iets aan af.

In de psychologie is bekend dat de mens gemiddeld veel optimistischer is dan gerechtvaardigd. Dat houdt ons geestelijk op de been.

Zo bleek in maart 2011 in Japan dat de in problemen gekomen kerncentrale Fukushima-1 niet gebouwd was voor zo'n gigantische aardbeving (9 op de schaal van Richter) maar voor bevingen van hooguit 8 à 8,3 (een beving op schaal 9 is 30 x zo krachtig als op schaal 8).
De centrale (10 à 13 m boven de zeespiegel gelegen) was berekend op een tsunami van 5,70 m, doch werd getroffen door een14 m hoge vloedgolf, meer dan 2 x zo hoog als waar bij de bouw rekening mee was gehouden..

Overigens is het ook maar een kwestie van definitie wat je een kerncentrale-ongeval wilt noemen. In Frankrijk zijn in 2010 in de totaal 58 Franse kernreactoren wel meer dan 1000 ongevallen geregistreerd ! De gegevens zijn afkomstig uit een officieel maar vroegtijdig uitgelekt rapport over nucleaire veiligheid in Frankrijk. Het zou volgende maand (april 2011) besproken worden in de Assemblée Nationale. Bron, d.d. 22-3-2011.

LEES MEEROVER KERNCENTRALE-ONGEVALLEN


Wie draait op voor de risico's van kernenergie ?
Veelal betalen de samenleving en de staat voor zowel veiligheidsproblemen, afvalproblemen, ontmanteling als kernrampen.

Ook de aandeelhouders van een kerncentrale zijn bij een kernramp natuurlijk in hoge mate de klos, zoals bleek na de kernramp in Fukushima, Japan in maart 2011.

In Nederland is men van plan dat bij een nieuwe kerncentrale de eigenaar aan de staat een soort jaarlijkse verzekeringspremie betaalt. De staat zal dan garant staan voor schadevergoedingen tot een bepaald maximum. Maar de burger zal zich individueel vast niet kunnen verzekeren voor kernrampen.

green dilemma


Bronnenvermelding:
Veel van bovenstaande gegevens zijn ontleend aan een artikel van Heiko Jessayan in het FD van 23-10-2009 n.a.v. een studie van het Zwitserse onderzoeksinstituut Prognos. Tevens is veel geput uit een overzicht van het FD van 2-4-2011, p. 5.

Links:
kernenergie-ABC: https://www.nrg.eu/public/abc/abc_boek.html (voor wie het naadje van de kous wil weten !).


U bent hier: inhoudsopgave - "schone energie" - kernenergie - kerncentrales
Google
 
Web www.hugovandermolen.nl

Deze website is een activiteit van dr. Hugo H. van der Molen, Copyright 2007 e.v.

Mail ons uw commentaar, aanvullingenen en correcties !

en Facebook of Linkedin