Milieuzaken.org
feiten, getallen en opinies  

Nationale Parken in Nederland

U bent hier: inhoudsopgave - onze bossen - bossen in Nederland - Nationale Parken in Nederland

Afkorting of begrip onbekend ? Raadpleeg ons milieuwoordenboek !

Follow@plattezaken en Facebook of Linkedin
Google
 
Web www.hugovandermolen.nl

Nationale Parken in Nederland

In 1930 ontstond het Nationale Park Veluwezoom, in 1935 gevolgd door De Hoge Veluwe. Anno 2009 telt Nederland 20 Nationale Parken, waarvan de laatste uit 2006 stamt: De Alde Faenen in Friesland. Strikt genomen mag - volgens internationale richtlijnen - alleen het Friese Waddeneiland Schiermonnikoog de naam Nationaal Park voeren. En eigenlijk beschouwen veel Groningers dat ook nog eens als "hun" eiland en daar drinken ze dan graag een glas op in het historisch zo prachtig bewaard gebleven Hotel van der Werf. De Antilliaanse eilanden Aruba, Bonaire, Saba en Sint Eustatius hebben ook een Nationaal Park. Deze in totaal 24 Nationale Parken worden met kaartmateriaal en fantastische natuurfoto's prachtig beschreven in een speciale uitgave (107 pagina's) van Elsevier's Weekblad uit 2007.
Elsevier Nationale Parken Gids

Prijs: € 7,50 excl. verzendkosten

te bestellen per email: klantenservice@reedbusiness.nl

of per telefoon: 0314-358.358 tijdens kantooruren


Nederlandse Nationale Parken in Vogelvlucht
Nationale Parken in Nederland
Nationale Parken in Nederland en de Nederlandse Antillen

klik op de bovenstaande foto's en daarna nog eens voor een leesbare vergroting


Natura 2000-logo

Zie ook onze webpagina over onze ca. 160 Natura 2000-gebieden !


Overijssel
Nationaal Park de Sallandse Heuvelrug

Gelderland
Nationaal Park de Hoge Veluwe


Oostvaardersplassen

Ligging

Oostvaardersplassen-gebiedsindeling
klik op de kaart
voor een vergroting
 

De Oostvaardersplassen bevindt zich ten noorden van de spoorlijn Almere - Lelystad.

Er om heen liggen nog drie natuurgebieden.
Het Oostvaardersveld is het gebied ten zuiden van de spoorlijn Almere - Lelystad. Hier worden de aanwezige grote grazers actief "beheerd".

In de Hollandse hout (een gebied in aanleg) bevinden zich (nog) geen grote grazers. Dit gebied ligt ten oosten van de Oostvaardersplassen.

Dan is er niog het Kotterbos, verdeeld in West en Oost.

De partij voor de dieren (zie verderop) pleit al jaren om die 3 gebieden ook open te stellen voor de grazende dieren, opdat die betere beschutting vinden en meer natuurlijk trekgedrag kunnen vertonen.

Geschiedenis
(bron: Tjerk Dijkstra, oud medewerker van de Rijksdienst voor de Ijsselmeerpolders)

Ooit waren de Oostvaardersplassen een vogelparadijs. Als waterrijk deel van het ingepolderde Oostelijk-Flevoland in 1968, bleef het gebied door omstandigheden lange tijd ongerept door menselijke activiteit. Het werd in 15 jaar een natuurgebied van wereldklasse met een grote biodiversiteit.

De ingenieurs van de toenmalige Rijksdienst voor de IJsselmeerpolders (RIJP) hadden hun focus voornamelijk gericht op het zo snel mogelijk inrichten van het drooggevallen Oostelijk-Flevoland. Zodoende is wat nu Oostvaarderplassen heet, blijven liggen en kon het uitgroeien tot een natuurgebied van wereldklasse.

De RIJP had toen nog een heel andere visie op dit gebied. Het was een vogelsoortenrijk, nat, begroeid met riet en struiken, een eldorado voor een verscheidenheid aan flora- en faunaleefgemeenschappen. Het moest vooral een divers ecosysteem worden en blijven, met een grote biodiversiteit. De oppervlakte is volgens Staatsbosbeheer zelf : circa 6.000 ha (waarvan 1.600 ha open water, 2.000 ha riet en 2.400 ha gras en bos).

Staatsbosbeheer-BBS geeft hier een beschrijving van het gebied en het gebruik ervan door ca. 3500 grote grazers.

 

Klik op de foto voor een vergroting -------------------------------->

  OOstvaardersplassen vanuit de lucht gezien op Google earth

Met het invoeren, in 1983, van grazers door Staatsbosbeheer – naar een idee van huisecoloog Frans Vera (zie zijn visie anno 2010 op deze video) om de grasvlaktes open te houden – is de biodiversiteit in de Oostvaardersplassen door de jaren heen volledig om zeep geholpen. Doordat er te veel dieren op een te klein oppervlak rondlopen, zijn alle struiken opgevreten, zodat ze geen bescherming en beschutting meer hebben. Lees hier Tjerk Dijkstra's hele verhaal.

Timon Jürgens schreef er 3-3-2018 het volgende over:

De jaren Voor 1984.
De samenwerking tussen Rijkswaterstaat en de boeren.
Op de Oostvaardersplassen ligt de grote vlakte. De grote vlakte was het enige gebied dat door mensenhanden was ingericht. Er was gras gezaaid en er waren sloten gegraven. Op de grote vlakte werd ook op een natuurlijke manier beheert. Volgens de beheerders, van voor 1984, was de draagkracht van de grote vlakte niet meer dan 250 koeien. Het huisvee van toen hield het land gezond en open voor de wormen, mollen, muizen en kruidplanten. Over de hele grote vlakte stonden vlierbessen. Als beschutting tegen onprettige weersomstandigheden, tegen de muggen, tegen de dazen en als voedingsondersteuning voor het huisvee. 

De Oostvaardersplassen was een open gebied waar de reeën vrij in en uit konden lopen. Niet te verwarren met de geplaatste Edelherten. 

Voor dat de broedtijd begon van de veldvogels werd het huisvee van de graaslanden gehaald. Na de broedtijd werd het huisvee er weer terug op geplaatst. Zo bleef de vogelstand van de veldvogels in stand en tijdens de broedtijd kregen ook de bodem, het gras en de kruidplanten genoeg tijd om te kunnen herstellen.

Het waterbeheer op de grote vlakte vond plaats via de sloten. Sloten die door alle graaslanden heen liepen. Je kunt vandaag de dag nog steeds de resten van die sloten terug zien op de grote vlakte.

De Oostvaardersplassen na 1984.
Na 1984 nam Staatbosbeheer het over. Er werd een nieuwe ecoloog aangesteld die het totaal anders wilde gaan doen. Hij wilde de oernatuur terug brengen in Nederland. De ecoloog wilde de hoefdieren blijvend op de zeebodem zetten. Om te zien hoe de natuur zich zou gaan herstellen, naar zijn beeld over zijn oernatuur. Terwijl alles al in balans was en het niet Nederlandser kon.

De ecoloog koos voor het Oostenrijkse Heckrund uit 1932, dat geen Heckrund is maar erop lijkt. Daar komt bij dat runderen in de bergen leefden en niet in de lagelanden. De klauwhoeven geven ook aan dat ze helemaal niet voor een zeebodem gevormd zijn. Maar om al grazende de bergen te beklimmen.

De ecoloog wilde ook paarden. Hij koos voor het soort Konik uit Polen. Vanuit het Pools vertaald; Kon - paard, ik - klein. Voor ons; klein paard. Koniki; is het meervoud van Konik. De echte konik zullen Polen nooit verlaten. Die horen namelijk in Polen thuis. De rede is dat de echte Konik nog een beetje "Tarpan" in zich heeft. En dat willen de konik kenners ook zo houden. De Tarpan is één van de oudste paardensoorten uit de plains, hoogvlakte en bergen van Oost Europa.

Nederland is een Delta met daartussen opgestuwde zachte zandgronden, dat tijdens de laatste ijstijd opgestuwd is geweest. Van naturen zijn paarden nooit verder gekomen dan het Schwartswald en de Eifel. ..............

En dan wilde de ecoloog nog Edelherten op de zeebodem uitzetten. Maar door het strakke beleid, over het in stand houden van het Edelhert, moesten de Edelherten uit een dierentuin gehaald worden. Ook het Edelhert komt van de hogere en droge gronden.

Het ontbreken van landschapsonderhoud en dierenverzorging.
De ecoloog wilde onder geen beding dat er ingegrepen werd. Doch, vanaf 2007 moest er wel ingrepen worden omdat de toeristen weken lang over de honderden lijken heen struikelden.  
De Nieuwe Wildernis was geboren, waar niet ingegrepen mocht worden. En wat ook meer dan tien maanden per jaar gehandhaafd wordt. Gevolg was honger. Maar ook dorst door het zoute water. Zeebodem blijft zeebodem. Er ontstonden alle denkbare vormen van ziektes en aandoeningen.

Op "De Driehoek" zijn inmiddels 32 verschillende soorten zangvogels verdwenen, waaronder unieke soorten. Er horen op de Oostvaardersplassen 185 soorten vogels te zijn. Het getal van 15 soorten vogels wordt niet eens gehaald. De Europese Orchidee is verdwenen door het verlies van alle bossen op de Oostvaardersplassen. De vleermuizen zijn verdwenen. Vele soorten paddenstoelen, mossen, bloemen en kruidplanten zijn verdwenen.

De OostvaardersplassenAnno 2018
Anno 2018 is de grote vlakte een verarmd landschap. Dicht gelopen door 5000 hoefdieren, waardoor het water niet meer weg kan. Door de verarming in de bodem is de grote vlakte vol Jakobskruiskruid komen te staan, zonder graasbaar gras. Het gras blijft het hele jaar door onder de graashoogte. De oorzaak is dat er duizenden ganzen het hele jaar door op de Oostvaardersplassen aan het grazen zijn. Hierdoor blijft het levende en uiteindelijk ook het dode Jakobskruiskruid, het riet, het schors, de bast, het kale hout en de modder als enige voedsel over voor de hoefdieren.

De verloren schatkamer, het bos “De Driehoek”.
Voor 1984 was het bos "De Driehoek" één van de meest unieke bossen binnen Europa. De rede was dat er zeer zeldzame vogels voorkwamen, voortgekomen uit een natuurlijk proces. 

Het bos "De Diehoek" op de Oostvaardersplassen van de laatste 17 jaar.
Over de afgelopen zeventien jaar is het bos "De Driehoek" door duizenden Koniki en Edelherten geringd.

De oorzaak van dat ringen zijn de 70.000 ganzen die het hele jaar door het gras diep onder de graashoogte houden, waardoor de hoefdieren niet aan hun juiste voedsel kunnen komen. 
Ringen is; een strook schors en bast rondom de stam weghalen. Op de Oostvaardersplassen hebben de Edelherten en Koniki dat ringen vele jaren gedaan. Het gevolg van boomstammen ringen is, dat het water niet meer bij de wortels kan, waardoor de boom op dat kale stuk stam sterft en bij de eerste de beste windvlaag als een lucifershoutje af knapt.

Bovenstaand bericht van Timon Jürgens werd 9-3-2018 door Marianne van Albada gedeeld met de Facebook-groep KringloopbosNatuurlijkbos. Ze gaf er o.m. het volgende commentaar bij:

"Deze Timon Jürgens geeft een overzicht van zijn eigen observaties vande ontwikkeling van de OVP van de jaren '80 tot nu.

Dat doet hij vanuit een ander perspectief dan de meeste biologen/ecologen en dat maakt het interessant. Hij is n.l. hoefsmid en heeft jarenlang gekeken hoe het met de hoeven van de Konik paarden gesteld was.

 

 

  Kinik-paarden
Konik-paarden, foto: Johan van der Wielen

Het nieuwe perspectief dat hij inbrengt is, dat de in de OVP geïntroduceerde dieren (paarden, runderen en edelherten) eigenlijk allemaal dieren zijn uit hogere drogere streken (met heel andere begroeiing) en daardoor dus in feite helemaal niet geschikt om te verblijven op een natte, zilte "zeebodem".
Om zich als diersoort aan te passen aan de OVP zijn eeuwen van selectie nodig, denk ik. Misschien was het dus inderdaad een helemaal fout uitgangspunt om deze dieren hier te introduceren zonder rekening te houden met hun oorspronkelijke biotoop...?
Behalve dit overzicht van de teloorgang van het oorsrponkelijke "Nederlandse" landschap in de OVP maakte Timon Jürgens ook een overzicht van de hoefafwijkingen die hij in de loop der jaren tegenkwam bij de paarden in de OVP. Daar schrok ik van en het maakte me bewust van het gegeven, dat er door de bedenkers van het project waarschijnlijk nooit over nagedacht is, dat deze dieren in feite wel eens helemaal niet geschikt zouden kunnen zijn om te overleven in de omgeving waarin ze geplaatst zijn...
"

Oostvaarderplassen  

De volgende conclusie lijkt mij gerechtvaardigd.


In de Oostvaardersplassen is nu al jaren een wreed experiment gaande, waarbij grote uitgezette grazers (die oorspronkelijk niet in dit soort natte, zilte laaglandgebieden voorkomen) worden geconfronteerd met overbevolking, te weinig natuur, te weinig beschutting (zie video), te weinig voedsel en drinken (als het vriest) en hongersnood, waarbij de oorspronkelijke typisch Nederlandse flora en fauna ernstig teloor zijn gegaan.


Zie hier de populatie-ontwikkeling van de drie grote grazers in het gebied:

Oostvaardersplassen: populatieontwikkeling van drie grote grazers.
Bron: jaarrapportage monitoring Oostvaardersplassen 2016-2017, p.25, figuur 7.1. Populatieontwikkeling grote herbivoren. Ook hier gevonden.



Als iemand een film maakt van een dood gaande vermagerde ijsbeer, dan staat de wereld op zijn kop, maar als dat het jaarlijks het noodlot is van honderden grote grazers in de Oostvaardersplassen, dan is dat volgens sommigen "mooie natuur".

Kortom, groot hek er om heen, weinig gewone natuur of beschutting, en dan maar afwachten wat er gebeurt.

Bijvoeren mag niet op straffe van boetes voor de gulle gevers, die het leed niet meer aan kunnen zien.

  Oostvaardersplassen-krantenbericht

Arjan Lubach maakte er in zijn uitzending van 3 juli 2016 gehakt van:

Arjan Lubach-Oostvaardersplassen

Zijn conclusie is dat we er maar liever mee op moeten houden en alle dieren maar af moeten maken om verder leed te voorkomen.

Ik (HHvdM, redactie) zou de dieren bij voorkeur ergens herplaatsen waar ze betere leefomstandigheden kunnen verwachten, maar inderdaad...

Als je echte Nederlandse natuur wilt, dan zou je ook het hele gebied 50 jaar met rust kunnen laten. Liefst natuurlijk een paar honderd jaar. Moet kunnen. Eerst al die grote grazers ergens anders naar toe brengen of desnoods opeten. Allemaal weg, zonder uitzondering. Dan is de ergste menselijke ingreep tegen de natuur verholpen. Dan geen hekken meer en geen menselijke ingrepen. Kleine zoogdieren en vogels zullen zich er snel in grotere getale (her)vestigen en kleinere zoogdieren ook. Reeën zullen er ook snel komen door er spontaan in te lopen. Flora zal weer opkomen en gedijen. De watergebieden slibben wellicht deels of geheel dicht. Of niet, als er spontaan bevers komen (nee, niet door mensen naar binnen brengen. Niets naar binnen brengen !). Bijkomend voordeel: het hoeft helemaal niets meer te kosten, want niemand mag er iets doen. En hekwerken hoef je niet onderhouden want die zijn er niet. Zouden we het kunnen ? Gewoon van een gebied afblijven ? Natuur gewoon natuur laten zijn ? Maar ja, dat wordt natuurlijk wel de dood in de pot voor een aantal ambtenaren, natuurbeschermingsorganisaties en beroeps-bosbeheerders. Scheelt wel een hoop belastinggeld, ik vermoed tientallen miljoenen per jaar. En als we "onze kinderen" nou echt iets moois willen nalaten......? Dan moeten we - denk ik - flink zijn en er verder gewoon afblijven.

Ik zou zeggen: "beter ten halve gekeerd dan ten hele gedwaald". Maar ons menselijke probleem is dat we iets willen van de natuur. In dit geval was dat kennelijk "grasvlaktes open houden". Alleen als we niets willen van de natuur, kan natuur zich natuurlijk ontwikkelen, denk ik. En mensen die er naar verlangen "oude natuur" te creëren...in onze huidige situatie en klimaat ? Het punt in de tijd waarnaar men terug verlangt is altijd arbitrair. En het zal nooit natuurlijk gaan, maar altijd gepaard gaan met menselijk ingrijpen. En in het huidige geval met veel dierenleed.

De partij voor de Dieren wil juist het leefgebied vergroten, o.a. met aangrenzende bosgebieden, die meer beschutting bieden.

Partij voor de Dieren
Deze partij had op 2 -3-2018 op hun website de volgende tekst:

De Partij voor de Dieren is tegen het uitzetten van dieren en zou de oorspronkelijke opzet van de Oostvaardersplassen dan ook nooit gesteund hebben. Maar nu de edelherten, heckrunderen en konikpaarden er eenmaal in het wild leven, is het belangrijk dat de dieren zoveel mogelijk met rust worden gelaten, en dat de kuddes hun natuurlijke gedrag kunnen vertonen, met zo min mogelijk ingrijpen van de mens. Tegelijkertijd heeft de mens wel de plicht om onnodig lijden te voorkomen. Dat vraagt om een zorgvuldig afgewogen oordeel over wat goed is voor de individuele dieren en voor de kuddes als geheel.

De Partij voor de Dieren bezoekt het gebied daarom regelmatig en onderhoudt intensief contact met dierenartsen, dierenwelzijnsexperts en andere deskundigen. Ook hebben we uitgebreid gesproken met de dierenwelzijnsexperts van de commissie-Gabor, de commissie die in opdracht van het kabinet advies heeft uitgebracht over de grote grazers in het gebied. Bij het wegen van argumenten, opties en adviezen, stellen we steeds het welzijn van de dieren voorop.

Beschutting en vergroting van gebied
Belangrijke voorwaarden voor het welzijn van de kuddes zijn beschutting en vergroting van het gebied. De dieren hebben beschutting nodig om de winter goed door te komen. Want alleen als dieren kunnen schuilen, kunnen ze hun hoognodige vetreserves sparen. Op aandringen van de PvdD is er inmiddels meer beschutting aangelegd. Maar de Partij voor de Dieren zou graag nog meer beschutting gerealiseerd zien én een volledige openstelling van het Kotterbos en het Hollands Hout. Zonder uitbreiding van het huidige gebied blijven de schuilmogelijkheden onvoldoende. Uitbreiding van het gebied is bovendien noodzakelijk omdat de kuddes hun natuurlijke trekgedrag moeten kunnen vertonen. Het is dan ook niet voor niets dat experts met ons van mening zijn dat vergroting van het gebied van groot belang is voor het welzijn van de dieren.
De Partij voor de Dieren strijdt daarom al jaren voor het vergroten van het gebied door de bossen pal naast de Oostvaardersplassen, het Hollandse Hout en het Kotterbos, open te stellen voor alle grote grazers. Dit werd in 2010 nadrukkelijk aanbevolen door dierenwelzijnsexperts.
Inmiddels is het Oostvaardersveld geopend voor de edelherten, maar niet voor alle grote grazers. Staatsbosbeheer werkt momenteel aan de openstelling van het Hollands Hout, maar ook hier worden straks (door een besluit van de gemeente Lelystad) alleen edelherten toegelaten.
Openstelling van het Hollandse Hout is bovendien slechts een eerste stap in de verbetering van de situatie voor de dieren. Want om voldoende migratiemogelijkheden te hebben, moeten de dieren naar de verder gelegen bossen kunnen trekken: ook Hosterwold, de Veluwe en het rivierengebied moeten toegankelijk worden voor de kuddes. Dat kan door de aanleg van de zogenaamde Oostvaarderswold, een ecologische zone die de gebieden met elkaar verbindt. Maar hoewel de noodzaak voor voldoende ruimte en beschutting steeds opnieuw door dierenwelzijnsexperts wordt onderstreept, stemde een meerderheid van de Tweede Kamer en de Flevolandse Provinciale Staten ook tegen het realiseren van de Oostvaarderswold - en daarmee tégen het welzijn van de dieren.

Bijvoeren
In de discussie over het welzijn van de kuddes in de Oostvaardersplassen wordt regelmatig gesproken over bijvoeren. Veel mensen denken dat bijvoeren de dieren de winter door kan helpen. Op het eerste gezicht lijkt dat logisch, maar bijvoeren zou juist tot grote problemen leiden. Het zorgt voor onrust en agressie in de kuddes, doordat de dieren zullen vechten om het voedsel. De zwakkere dieren komen niet bij het voedsel en zijn dus niet geholpen met bijvoeren. De sterkere dieren eten het extra voedsel wel, waardoor hun natuurlijke mechanismen om de winter door te komen, verstoord worden. De stofwisseling staat in de winter op de ‘zuinige’ stand, maar raakt door het extra eten geactiveerd alsof het lente is. Daardoor raken de dieren eerder door hun vetreserves. Bovendien zullen de sterkste dieren door het bijvoeren meer jongen krijgen - en dan zijn er de volgende winter dus nog meer dieren die op zoek gaan naar voedsel.

Proactief beheer is jacht
Ieder jaar opnieuw pleiten verschillende politieke partijen voor ‘proactief beheer’. Mooie woorden die niets anders betekenen dan het openen van de jacht in de Oostvaardersplassen. Onacceptabel voor de Partij voor de Dieren. 'Proactief beheer' zou betekenen dat gezonde dieren in de herfst worden afgeschoten om zo de populatie met minstens 30% te verkleinen. Dit zou de natuurlijke groepsstructuur en de dynamiek binnen de groep ruw verstoren. Vervolgens krijgen de dieren die overblijven, meer jongen. Dat is een natuurlijke reactie op een onnatuurlijke drastische verkleining van de groep. Met als effect dat er het volgende jaar wéér veel gezonde dieren 'proactief' worden afgeschoten.

Reactief beheer
De Partij voor de Dieren vindt dat het welzijn van het individuele dier voorop moet staan, zonder dat de vrijheid en het natuurlijke gedrag van de kudde worden aangetast, en met zo min mogelijk ingrijpen van de mens. Pas als blijkt dat een dier de winter niet zal overleven, moeten deskundige beheerders voorkomen dat het dier onnodig lijdt. Dit wordt wel ‘reactief beheer’ genoemd. Hierbij wordt niet gejaagd.

Overdracht verantwoordelijkheid dierenwelzijn OVP
Naar aanleiding van een motie van de VVD in de Tweede Kamer is de verantwoordelijkheid voor het welzijn van de grote grazers in de Oostvaardersplassen overgeheveld naar de provincie Flevoland. Direct na het ondertekenen van de overeenkomst met het Rijk, diende de Flevolandse VVD- en SGP-fractie een initiatiefvoorstel in voor de jacht op gezonde grote grazers in de Oostvaardersplassen. Ook willen de partijen meer recreatie in het gebied, moet de natuur volgens de VVD en SGP veranderen in een ’polderlandschap’ en zou er bij de ontwikkeling van de Oostvaardersplassen, een vogelreservaat, rekening gehouden moeten worden met de uitbreiding van Lelystad Airport. De Partij voor de Dieren is fanatiek tegenstander van dit dieronvriendelijke voorstel en heeft dit kenbaar gemaakt door middel van een fel tegenstem, het organiseren van een hoorzitting met betrokken deskundigen, het indienen van moties voor het aanleggen van een verbinding andere natuurgebieden en het creëren van meer beschutting. Een meerderheid van de Provinciale Staten steunden deze initiatieven om het welzijn van de dieren te verbeteren niet.

De Partij voor de Dieren blijft de situatie in de Oostvaardersplassen kritisch volgen en blijft strijden voor het welzijn van de dieren.


Oostvaardersplassen

Er is een Facebook groep van voorstanders met achtergronden van de Oostvaardersplassen (zie boven).

Hier ziet U het mooie verhaal: het klinkt zo mooi en logisch. Paradijselijke natuur (zie video) en zieke dieren worden tijdig afgeschoten om onnodig lijden te voorkomen.
(maar niet heus, zie Oostvaarderssterfte.nl en deze video)

Oostvaarders plassen: het mooie verhaal

En hoe mooi is het om hier te zien dat een Konikpaard-veulen in alle rust geboren wordt.......

Maar er is ook een Facebook-groep een van tegenstanders (zie onder)

Oostvaardersplassen: antigroep op Facebook

Die o.m. in onderstaande film "De Wildernix" de teloorgang van de natuur laten zien, zoals die zich in de loop der jaren heeft ontwikkeld door de ongebreidelde groei van de grazers-populatie onder het non-beheer van Staatsbosbeheer: kaalslag en de stank van kadavers............

Oostvaardersplassen; verloren gegane natuur en stank van de vele kadavers

Zie ook: www.oostvaardersplassen-sterfte.nl (winter 2009-2010)

Oostvaardersplassen-wintersterfte van grote grazers  

Staatsbosbeheer publiceerde deze sterfte-tabel over de winter van 1017-18 t/m februari.

klik op de tabel voor een vergroting

bron: https://www.staatsbosbeheer.nl/over-staatsbosbeheer/dossiers/oostvaardersplassen-beheer/links-en-downloads

 

In de tabel over de populatieontwikkeling hierboven, lees je dat er per 1 mei 2017 ca. 3500 grote grazers waren.

In vergelijking met eerdere jaren lijkt de sterfte in de winter van 2017-18 wel erg groot.
Van de ca. 2500 edelherten van 1 mei 2017 (zie grafiek bovenaan) zijn er eind febr. 2018 al 1478 gestorven sinds 1 december 2017, dus al ca. 60%.

In de tabel hier onder is ca. 40% 2 x eerder voorgekomen, maar > 60% (want maart kende ook strenge vorst en voedseltekorten, waartegen omwonenden en anderen massaal te hoop liepen) is nog niet vertoond in onderstaande grafiek van 20 jaar.

Oostvaardersplassen-wintersterfte grazers-1997-2017

Bron; 2016-2017-jaarrapportage-monitoring-Oostvaardersplassen.pdf

Dit lijkt me geen natuur, maar eerder bar slechte en wrede veehouderij.

gevarendriehoek voor natuurgebied de Oostvaardersplassen

Tekening van Ruben L. Oppenheimer

Als jaarlijks 50% van de ijsberen zou sterven, dan "waren de rapen gaar"
De natuurlijke sterfte van ijsberen is anno 2008 ca. 1500 ijsberen, ca. 6%.
De populatie werd anno 2009 geschat op ca. 25.000

Wat de natuurlijke sterfte van de grote grazers in de Oostvaardersplassen in een echt groot natuurgebied zou zijn ? Ik hoor het graag van een deskundige op dit gebied.

In zijn artikel van 9-3-2018 in Natuurfotografie (kijk hier als de link verbroken is geraakt) doet Johan van der Wielen een - fraai gellustreerde - poging in die richting: "Oostvaardersplassen: overmand door emotie".

Hij legt uit hoe grazers normaliter de winter doorkomen zonder veel te eten en dat de tegenwoordig zeldzame strenge winterperiodes een kudde veel zwaarder kunnen uitdunnen dan tijdens de tegenwoordig veel voorkomende milde winters.
Volgens hem is het duidelijk dat er genoeg voedsel is geweest, anders had de kudde niet zo hard kunnen groeien.
De dieren zouden daarom van de koude sterven en niet door voedselgebrek. Ik citeer: "Alleen alle dieren die volledig afhankelijk zijn van ons mensen (en daar ook aan gewend zijn), zoals vee, hebben een aangepast voedingspatroon om hele hele jaar door te eten. En dat wordt dan geprojecteerd op alle dieren, ook de ‘wilde’ dieren............Alle grazers (herten, paarden en runderen) vetten op in het najaar. Tijdens de winter teren de dieren in op hun vet. Hoe sterker het individu hoe groter de kans op het overleven van de winter. Dieren die graatmager de winter uitkomen zijn gezonde dieren… anders hadden ze het niet gered. Een zachte winter zorgt ervoor dat ook de dieren die niet zo goed hebben kunnen opvetten, het toch redden. Wanneer echter de Siberische beer komt (HHvdM, redactie: een NOS-uitdrukking voor een strenge vorstperiode), ontkomen alleen de sterkste individuen aan zijn honger. Waren de winters in Nedederland nou altijd -10 dan zouden we per winter veel minder dode dieren zien, iedere winter zouden de zwakste overlijden, maar er wel meer aan gewend zijn..

door de brons vermagerd hert  


Uitgemergeld en niet eens door de winter maar door eigen uithongering tijdens de bronst.

Fotograaf: Johan van der Wielen


Staatsbosbeheer heeft een hele mooie en informatieve website over de Oostvaardersplassen en hoe ze dat beheren.

Dossier Oostvaardersplassen van Staats Bos Beheer


Onder druk van de omwoners en publieke opinie is begin maart 2018 besloten om de grazers gedurende de maand maart 2018 beperkt bij te voeren.


U bent hier: inhoudsopgave - onze bossen - bossen in Nederland - Nationale Parken in Nederland
Google
 
Web www.hugovandermolen.nl

Deze website is een activiteit van dr. Hugo H. van der Molenan der Molen, Copyright 2007 e.v.

Mail ons uw commentaar, aanvullingenen en correcties !

en Facebook of Linkedin


TE HUUR:

De Schuilplaats in Norg: ideaal gelegen vakantiehuis aan heideveld in groot natuurgebied

Ideaal vakantiehuis (met CV en wifi) voor natuurliefhebbers en rustzoekers, uniek (af)gelegen aan de rand van een 0,5 ha. heideveld, te midden van 25 ha. natuurgebied van (vooral) Natuurmonumenten te Norg (Drenthe)